Σελίδες

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015

Γονείς εναντίον παιδιών - Μήπως υπάρχει καλύτερος τρόπος;

Article_show_angry-mom

Ημερομηνία δημοσίευσης: 13 Οκτωβρίου 2015


Οι τσακωμοί «συμβαίνουν» οποιαδήποτε στιγμή, οπουδήποτε και σε οποιαδήποτε ηλικία. Τα παιδιά θέλουν αυτό που θέλουν. Αρχίζουν να απαιτούν αυτό που θέλουν και όταν η μαμά λέει«όχι», αρχίζουν να διεκδικούν με γκρίνια. Η μαμά γίνεται πιο επίμονη, ελπίζοντας ότι θα σταματήσει τη γκρίνια. Το παιδί, από την άλλη πλευρά, μιλάει πιο γρήγορα και πιο δυνατά για να γίνει το δικό του. Η μαμά φτάνει στα όριά της και φωνάζει, «Σταμάτα τώρα!». Αλλά ο τσακωμός και η διαπραγμάτευση συνεχίζονται. Μια πάλη για την εξουσία είναι σε πλήρη εξέλιξη.
Η σκηνή θέτει το ερώτημα, «Γιατί δεν λήγουν οι τσακωμοί και οι διαπραγματεύσεις, όταν ένας γονέας φωνάζει, «Σταμάτα τώρα»;»
Η απάντηση είναι ότι το παιδί σας πιστεύει ότι αυτός είναι ο τρόπος που ο κόσμος των ενηλίκων λειτουργεί. Είσαστε έτοιμοι και για τα… άσχημα νέα; Αυτό το παιδί σας το έμαθε από εσάς! Το παιδί, σας παρακολουθεί για χρόνια. Έχει ακούσει όλα όσα του έχετε πει και έχει παρατηρήσει τη συμπεριφορά σας, επίσης.
Τα παιδιά πιστεύουν ότι οι γονείς κάνουν πάντα τη σωστή επιλογή. Από τη στιγμή που οι ενήλικες επιμένουν, διαπραγματεύονται και τσακώνονται, τα παιδιά πιστεύουν ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να πάρουν αυτό που θέλουν. Αυτό συμβαίνει επειδή είναι μικρά και η λογική τους δεν είναι αρκετά ώριμη, για να βγάλουν σωστά συμπεράσματα.
Κάθε γονέας θέλει να σταματήσει τη γκρίνια των παιδιών του. Το πρόβλημα είναι ότι προσπαθεί να το σταματήσει, ενώ ο ίδιος ο γονιός επιμένει, διαπραγματεύετε και φωνάζει. Μόλις το παιδί αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει, ο γονέας χάνει την αξιοπιστία του και το παιδί δεν ακούει το «Σταμάτα».
Προειδοποίηση: Το παιδί σας δεν θα σταματήσει με ένα μαγικό τρόπο να γκρινιάζει και να διεκδικεί. Αυτή είναι η διαδικασία εκμάθησης από τα παιδιά της ύπαρξης ορίων. Κάθε φορά που ένα παιδί περνά σε ένα άλλο αναπτυξιακό στάδιο, κοινώς μεγαλώνει, αποκτά και μια νέα προοπτική για τη ζωή. Συνεχίζει λοιπόν να γκρινιάζει και να διεκδικεί για να δει αν οι παλαιοί κανόνες ισχύουν και στο νέο πλαίσιο μέσα από το οποίο βλέπει τον κόσμο.

Εσείς, ως γονείς πρέπει να αλλάξετε πρώτα!!

Πόσες φορές έχετε πει ή ακούσει ένα γονέα να λέει, «Αν απλά με άκουγες, θα σταματούσα να φωνάζω»; Οι περισσότεροι γονείς πιστεύουν ότι το παιδί θα πρέπει να αλλάξει τη συμπεριφορά του και στη συνέχεια ο γονέας θα σταματήσει να φωνάζει. Ο καλύτερος τρόπος, όμως, να χειριστείτε μια τέτοια κατάσταση είναι αν εσείς αλλάζατε πρώτοι!

Πώς να κάνετε την αλλαγή

Οι γονείς, πρέπει να εξετάσουμε την επιμονή, τη διαπραγμάτευση και τις φωνές από το πρίσμα ενός μικρού ανώριμου παιδιού και όχι με τη λογική ενός ενήλικα. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι με την επιμονή, τις διαπραγματεύσεις και τις φωνές δίνουμε το παράδειγμα στο παιδί ότι αυτός είναι ο τρόπος για να πάρει αυτό που θέλει. Γιατί λοιπόν να μην πιστεύει ότι με γκρίνια και διεκδίκηση θα πετυχαίνει το σκοπό του;
Ρωτήστε τον εαυτό σας τι είδους σχέση θέλετε να έχετε με το παιδί σας, καθώς αυτό μεγαλώνει. Για ποιό λόγο; Γιατί αυτό που κάνετε τώρα θα είναι και αυτό που θα έχετε τα επόμενα χρόνια. Αν συνεχίζετε  να τσακώνεστε με το παιδί σας τώρα, θα χρησιμοποιήσει τη «μέθοδο» αυτή ως μέρος της επανάστασής του, καθώς μεγαλώνει και ως έφηβος. Το να συνειδητοποιήσετε τι σας επιφυλάσσει το μέλλον, αν δεν αλλάξετε τα πράγματα τώρα, είναι ένα δυνατό κίνητρο!
Τα παιδιά μαθαίνουν 200% περισσότερο από αυτό που κάνετε παρά από αυτό που λέτε. Θα πρέπει να δείξετε στο παιδί σας ότι μπορεί να κάνει αυτό που του ζητάτε. Αν θέλετε να ελέγχει τον εαυτό του, θα πρέπει να ελέγξετε εσείς τον εαυτό σας πρώτα.
Οι γονείς πρέπει να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους πριν το παιδί τους αλλάξει τη δική του. Πώς; Όταν βρείτε τον εαυτό σας έτοιμο να αντιδράσει, αντί να διαφωνήσετε με το παιδί σας, μείνετε σιωπηλή για 10-60 δευτερόλεπτα. Η απόφασή σας, βέβαια, να σταματήσετε αυτή την πάλη για την εξουσία και τους ατελείωτους καβγάδες θα πρέπει να είναι συνειδητή από την πλευρά σας.
Η πρώτη αντίδρασή σας μπορεί να είναι, «Μήπως αυτό σημαίνει ότι αφήνω μια ασεβή συμπεριφορά να περάσει απαρατήρητη;» Καθόλου, η σιωπή είναι πολύ πιο ουσιαστική μέθοδος από την τιμωρία!
Η σιωπή του γονέα αιχμαλωτίζει την προσοχή του παιδιού και το αναγκάζει να σκεφτεί, «Ωχ! πάλι έκανα αταξία». Η σιωπή σας επίσης λέει, «Δεν είμαι πλέον πρόθυμη να τσακωθώ μαζί σου και είμαι εδώ για να σε βοηθήσω να μάθεις πώς να ελέγχεις τον εαυτό σου.»
Δώστε του πρώτα μια εξήγηση: Σε μια ήρεμη στιγμή, εξηγήσετε στο παιδί σας την νέα σας τακτική. Πείτε του ότι από εδώ και στο εξής δεν θα του μιλάτε μέχρι να ηρεμήσει και να μπορέσει να σας ακούσει πραγματικά. Εάν δεν του το εξηγήσετε αυτό, θα νομίζει ότι το αγνοείτε και μπορεί να στενοχωρηθεί ή να εκνευριστεί περισσότερο, ή και τα δύο.
Με το να αλλάξετε τη συμπεριφορά σας, παραμένοντας σιωπηλοί αντί να τσακώνεστε με το παιδί σας, αλλάζετε πλέον και τη δυναμική της μεταξύ σας πάλης για την εξουσία, προς όφελος της οικογένειάς σας.

Επιμέλεια: Ειρήνη Παρασκευοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου