από | 13 Οκτ 2014
Καθώς πηγαίνω το πρωί την κόρη μου στο σχολείο την ακούω να διαμαρτύρεται «Μαμά! Το μισώ το σχολείο!»
Δεν περιγράφεται ο αυτοέλεγχος που απαιτείται εκείνη τη στιγμή για να μην απαντήσω «Ξέρεις κάτι; ΚΑΙ ΕΓΩ. Πάμε στα Starbucks να πάρουμε ζεστή σοκολάτα και μετά να γυρίσουμε στα κρεβάτια μας.»
Γιατί, σοβαρά τώρα, αυτή η καθημερινή, ολοήμερη ιστορία με το σχολείο... είναι ζόρικη για όλους όσους εμπλέκονται.
Ξύπνημα πουρνό-πουρνό. Πρέπει να ξυπνάω από τα άγρια χαράματα, κάθε μέρα. Ένας βασικός λόγος που ανυπομονούσα ΕΓΩ να τελειώσω το σχολείο ήταν για να σταματήσει αυτό το μαρτύριο του πρωινού ξυπνήματος. Και τώρα περνάω ξανά μια από τα ίδια!
Άγχος της ώρας. Και δεν είναι μόνο το ξύπνημα. Είναι και το άγχος, μην τυχόν με πάρει ο ύπνος και περάσει η ώρα, μην τυχόν δεν γίνουν όλα με στρατιωτική ευλάβεια και δεν φτάσει στο σχολείο στην ώρα της.
Να πρέπει να ντυθείς... Και άντε πρωινιάτικο να βρεις τις κάλτσες που θα ταιριάζουν με τη φόρμα και το μπουφάν. Και δεν πρέπει να χτενιστείς και λίγο;
Να πρέπει να ντύσεις το παιδί. Κι αν έχεις κορίτσι... καλή τύχη μέχρι να βρεις τον σωστό συνδυασμό σπορτέξ – κάλτσες – κοκαλάκια!
Τι ζήτησε η δασκάλα να φέρουν σήμερα μαζί από το σπίτι; Το αγαπημένο τους βιβλίο; Το κουκλάκι του ύπνου τους; Ή αυτό ήταν προχθές; Μπες κι εσύ στις υποψήφιες χειρότερες μαμάδες του κόσμου που δεν θυμούνται τα σπουδαιότερα!
Οι αμέτρητες ζωγραφιές, κατασκευές και χειροτεχνίες... τις οποίες φέρνουν τα παιδιά στο σπίτι και απαγορεύεται να πετάξεις ή έστω να αποθηκεύσεις κάπου για τα επόμενα πέντε χρόνια, τουλάχιστον.
ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ. Είναι λες και σε παίρνει τηλέφωνο η ίδια η Θεία Δίκη! Θεούλη μου... τι έκανε πάλι;
Οι άλλες μαμάδες. Που σε περνούν από ακτίνες Χ κάθε φορά που σε βλέπουν και σε ρωτούν τι βαθμό πήρε το ΔΙΚΟ ΣΟΥ παιδί στο τεστ των Μαθηματικών.
Τα χρήματα. Σχολικές εκδρομές, επισκέψεις σε θέατρα και μουσεία, σχολικά παζάρια, στολή για την χριστουγεννιάτικη γιορτή, στολή για την καλοκαιρινή γιορτή... ξοδεύεις πιο πολλά για το σχολείο, παρά για το ίδιο το παιδί!
Τα μαθήματα της επόμενης μέρας. Αναρωτιέμαι αν οι δάσκαλοι έχουν σκεφτεί ποτέ πόσο κόπο βάζουν οι γονείς για να έχουν τα παιδιά τα μαθήματά τους έτοιμα την επόμενη μέρα...
*Το παραπάνω κείμενο προέρχεται από τη μαμά τριών κοριτσιών και blogger Janel Mills.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου