Σελίδες

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Σχολεία χαράς


Σχολεία χαράς
Η παιδική γλώσσα δεν είναι αποτέλεσμα εξάσκησης και τεχνικής, αλλά αβίαστη έκφραση μιας συμπαντικής ενότητας-ολότητας, μέσα στην οποία το παιδί νιώθει να περιέχεται και να την περιέχει.
Γιατί το παιδί δεν ερμηνεύει και δεν τακτοποιεί, αλλά θαυμάζει και χαίρεται. Η κάθε λέξη για τα παιδιά είναι μια μυστική αλήθεια, ένα ολόκληρο παραμύθι. Ολες οι λέξεις τους συνιστούν την πατριδογραφία των ονείρων τους.

Ζουν μέσα στις λέξεις και μ' αυτές εύκολα, όπως με τον πηλό, πλάθουν τον κόσμο ανθρώπινα: στα πράγματα βλέπουν πρόσωπα, στη φύση δίνουν ονόματα και δημιουργούν τη δική τους κοινωνία της ισότητας και της χαράς.

Η γλώσσα τους δεν είναι του χρόνου, αλλά του χώρου. Τα παιδιά δεν σκέφτονται με όρια το τώρα ή το πριν ή το μετά, που προϋποθέτουν σκοπιμότητα και σχεδιασμό. Νιώθουν τα πράγματα σε άμεση σχέση με το σώμα τους, κοντά ή μακριά, γιατί έτσι επαληθεύουν την έκταση και την ένταση της αγάπης, που είναι η μόνη ζωοποιός δύναμή τους. Η γλώσσα λοιπόν παίζει σπουδαίο ρόλο στη ζωή των παιδιών και μεγάλη είναι η ευθύνη του δασκάλου, ο οποίος μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές του να νιώσουν τη μαγεία των γραμμάτων και των λέξεων. Κι αυτό θα το επιτύχει ο δάσκαλος όταν δεν έχει πρόθεση να καλύψει μόνο τις γνωστικές ανάγκες με τους τυπικούς κανόνες της γραμματικής, αλλά έχει κυρίως διάθεση να αποκαλύψει, διά μέσου της αγάπης, την ουσία της γνώσης και να οδηγήσει τους μαθητές να ανακαλύψουν μόνοι τους αυτό που κρύβουν μέσα τους.

Ετσι, παίζοντας τα παιδιά με τις λέξεις, υφαίνοντας κυριολεκτικά παραμύθια, διαστέλλουν την ελευθερία τους, σέβονται τις αξίες, αγαπούν ό,τι ζει και χαίρονται να ζουν. Σχολεία χαράς χρειαζόμαστε σήμερα για να έχουμε αύριο ευτυχισμένους ανθρώπους.


Άρθρα του ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ
Οι εικόνες παραχωρήθηκαν από: freedigitalphotos.net
Πηγή: enet.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου